“Ik ga nooit op mijn moeder lijken”, is een uitspraak die je je sowieso al eens liet ontglippen. En dat vond je terecht, totdat je met je neus op de bewijzen wordt gedrukt!
Op je moeder lijken: NOOIT!
Als je op je moeder lijkt, werd dat als je jonger was niet meteen gezien als een compliment. Want hoe zorgzaam je moederlief ook is wanneer ze ongevraagd je kleren wast en strijkt, ze is ook vaak ergerlijk, gênant, en tot vervelens toe geïnteresseerd in ieder detail van je leven.
Op je moeder lijken was dus nooit part of the plan. De tekenen die er toch op wijzen dat je stilaan zoals je moeder wordt, negeer je dan ook als vanzelfsprekend. Tot op het punt dat je met je neus op de bewijzen wordt gedrukt.
1. Je wordt ongeduldig
Vroeger was het vaak gênant, je moeder die luidop zuchtend achteraan in de rij van de winkel staat. Je moeder die wandelaars inhaalt terwijl ze hen binnensmonds vervloekt. Nu betrap je jezelf erop dat je de winkelstraat vermijdt. Moeten al die trage wandelaars dan nergens op tijd zijn soms?
2. Georganiseerd door het leven
Het tweede bewijs is je handtas, die qua omvang al niet meer moet onderdoen voor je moeders exemplaar. Dagelijks sleur jij vanalle overbodige spullen mee: muntjes, zakdoekjes, je agenda, een flesje water, zonnebrandolie, een zonnebril, een paraplu, wat extra warme kleren,… Net zoals je moeder dat vroeger deed. Als jij eventjes honger had, stak ze je ongetwijfeld een plopkoek toe. Nu ben jij de mater familias in je vriendengroep.
3. Tja… lippenstift!
Op een onschuldig moment vis je plots een plots een donkere lippenstift uit die omvangrijke handtas van je. Toegegeven: het lijkt op de donkerrode kleur die je moeder al sinds de jaren negentig draagt en jij als kind ontelbare keren op, en vooral rond, je mond smeerde. Je besluit dat hij zeker in de buurt van komt van je moeders lippenstift, maar toch nog een paar cruciale tinten lichter is.
4. Vragen, die geen vragen zijn…
Soms stel je vragen, die eigenlijk geen vragen zijn. Het bezorgt je vaak de kriebels, de vragen die je moeder stelt die er eigenlijk geen zijn. “Wil je eventjes helpen met koken?” Nee mama, natuurlijk niet. Nu doe je hetzelfde met je lief. “Heb jij geen zin om het vuilnis even buiten te zetten?” Auw.
5. Je kledingstijl verandert
Dat je steeds meer op je moeder begint te lijken, weespiegelt zich in je klerenkast. Vroeger had je vaak ruzie met je moeder over bepaalde kledingstukken. Zij vond jouw kleding te uitdagend. Jij vond haar kleding dan weer veel te jong (en dat was gênant). Nu moet je toegeven dat er hier en daar een geleend truitje van je moeder hangt. Het kwam gewoon goed uit. En dan besluit je plots dat linnen broeken best oké en erg praktisch zijn.
6. Short hair, don’t care!
Je moeder die met harde hand de kam door jouw haar haalt, jij die dikke krokodillentranen huilt; het waren vreselijke taferelen die bijna dagelijks herhaald werden. “Volgende keer knippen we je haar gewoon kort,” dreigde je moeder dan altijd. Nu hoeft dat niet meer, want je hebt je haar inmiddels al lang kort geknipt, net zoals je moeder. Lekker fris en gemakkelijk, toch?
7. Vrije tijd = belangrijk!
Feesten, zuipen, dansen, jongens versieren. Zo beschreef je vroeger je weekend in je dagboek. Vandaag heb je daar geen behoefte meer aan. Want wat heb je nog aan je dag als je uitslaapt tot tien uur? Nee. Nu sta je vroeg op, lees je al eens een krant, en geniet van een mooie zondagse wandeling. Met eeuh, je moeder.
8. Je houdt van rust en orde
Luide muziek spelen terwijl je een bad neemt, chips eten in de zetel, je huiswerk maken aan de tafel en het achteraf niet opruimen. Allemaal dingen waar de puber in jou van hield, en je moeder gek van werd. Vandaag begrijp je dat. Je poetst je huis even fanatiek en je hebt je kruimeldief meteen in de hand wanneer iemand iets eet.
9. Je mom body…
Hoewel je erin slaagde de voorgaande tekenen allemaal af te doen als toevallig, sta je voor een voldongen feit wanneer je oog in oog komt te staan met het naakte lichaam van je moeder. Je hebt haar in geen jaren meer naakt gezien. En daar sta je dan plots. Op een onbewaakt moment, oog in oog met een evenbeeld van jezelf. Je denk dat je jezelf ziet aankleden in de spiegel. Die rondingen, die huidskleur, die moedervlekken. Het is dat moment waarop je het beseft: je lijkt nu al op je moeder.
Lijk jij op je moeder?
Zijn er nog zaken waardoor jij merkt dat je steeds meer op je moeder gaat lijken? Laat het ons weten via een reactie hieronder. We zijn benieuwd.
Lees ook: 18 uitspraken die je ouders vroeger deden, waar je nog steeds de kriebels van krijgt!
01
Kenan & Kel: zo gaat het de cast 28 jaar later (+ foto’s)